A Proud Pinoy Blog

I am a proud Filipino.

I have brown skin, dark hair, dark brown eyes, average height and of course I live in the Philippines.

When the national anthem is played whether in school, in a movie house, malls, municipal building or any case maybe I stand still and silently sing the anthem. I do put my right hand on my left chest and face the Philippine flag if there is one. Some people ask me why do I do this and tell me we are no longer in school, I tell them why not? Just because an authority does not see me do my civic duty, that doesn't mean I will cease to be a Filipino. I am a patriot and I love everything about my country. I dare not use any national symbol as an accessory. I speak of my being Pinoy with pride and dignity....So ask me this, why is this a big deal to me?

Tanunging mo ang mga karaniwang tao tungkol sa mga bagay-bagay tungkol sa pagiging Pilipino. Pa-awitin mo ng Lupang Hinirang hindi kabisado. Kahit title na nga lang ang alam nila "Bayang Magiliw". Tanungin mo kung sino ba ang mga importanteng tao ng rebolusyon para sa kalayaan ng Pilipino malamang si Rizal lang ang alam nilang sabihin. May issue pati ako kay sa pagkakahirang kay Rizal bilang national hero, pero sa next blog na lang siguro. Siguro nga, understandable na rin siguro kung ang iba sa atin eh walang pakialam sa kung ano man ang history natin.

Ang mga bagay na ikinatataas ng kilay ko sa ibang tao, ay ang phrase na "ang hirap sa ating mga Pilipino...." at maraming negatibo kang pwedeng idugtong sa mga salitang ito. Hindi ba sila nakakaintindi na lahat ng tao mapa- Pilipino, Amerikano o kahit anong dugo pa eh pwedeng gumawa rin ng kinaiinisan nilang ugali?

isang halimbawa na lang:

Filipino Time - ang Pilipino raw mahilig daw magpahuli, kumbaga magpaimportante sa mga meeting, lakaran at kung ano pang pagtitipon. Pero balik tayo ng konti mga 400 years before, nung sakop pa ng Kastila ang Pilipinas. Yung mga latak ng lipunan sa Spain ay tinatapon sa Pilipinas. Kaya halos lahat ng mga Espanyol na tumira rito mga masasamang ugali na sa katagalan ng paglagi nila rito ay kumapit na sa ating kaugalian.

Pag-aralan nyo maigi ang literature ng buong mundo, manood kayo ng TV o movie at kahit anong media. Hindi ba't ang masamang ugali ay hindi namimili ng lahi? Ang problema lang kasi, masyado nating pinapalaki at pinapatagal ang balita tungkol sa masamang gawi at dahil galit ka sa kapwa mo Pinoy, sasabihin mo ito'y ugali na talaga ng lahi natin. Well, that is where the ignorance of most people really show. Pinoy values has been tainted with foreign influences for almost 500 years. The identity of Pinoys are obscured because of the foreigners trying to shove their own culture to us. Colonial mentality has too much of a stronghold on most of us. The weak minded feel awe in the presence of differently colored men.

I am not anti-foreigner because I do believe they did made considerable and significant contribution to our society. The Japanese held a great philosophy when they opened their country to western influence. The Japanese stood to this belief "Japanese ethics, Western technology" . It's how they handled modernization of their country. So why can't we?

I still believe that there are still true Pinoys out there who still upholds our culture, ethics and values. I still believe that everyone of us can still bring back the glory of our race. It may be a hard, long and difficult journey but still we can do it. Sabi nga ng matatanda, piliin ang mabuti at iwaksi ang masama. Hindi lahat ng bago at moderno ay nakakabuti para sa lahat. At isang pakiusap sa mga taong galing sa ibang bansa, wag nyong dalhin ang kultura ng bansang inyong pinanggalingan kung wala naman itong itutulong sa ikagagaling ng ating lipunan. Maaring nakakabuti ito sa bansang inyong pinanggalingan pero isipin nyo rin na iba ang kanluran sa silangan. Being Filipino is not just by blood, it's should be by heart.